Pod presją

Bądź szczery... czy śpiewasz razem z Davidem Bowie przebój o tym tytule?! Ja i tak teraz śpiewam!

Bądź też szczery... czy czujesz się obecnie pod presją?

Myślę, że dla większości z nas odpowiedź brzmi "tak".

Szkoły są zamknięte, wizyty w szpitalu są ograniczone, kontakt z rodziną i przyjaciółmi jest ograniczony i mamy tak wiele zasad narzuconych na nasze życie.

Dodając do tego fakt posiadania dziecka o złożonych potrzebach, byłbyś supermanem / superwoman, gdybyś powiedział, że nie odczuwasz presji związanej z tym wszystkim.

Rok 2021 miał być lepszy.

A jednak jesteśmy tutaj, w blokadzie numer trzy!

Nasze sześcioletnie trojaczki są teraz nauczane w domu przez mamę, która ma bardzo małe zaufanie do tego, co robi.

To przerażające, ciężar odpowiedzialności za edukację moich małych ludzi bez formalnego wykształcenia nauczycielskiego zdecydowanie podnosi stawkę i wywiera na mnie presję.

Nasz mały mężczyzna ze złożonymi potrzebami nie jest w stanie lub nie chce w ogóle angażować się w nauczanie domowe.

W rzeczywistości zostałem już zwolniony, najwyraźniej jestem "zbyt nudny".

Szczerze mówiąc, ma rację, zdecydowanie nie jestem tak dobry jak jego szkoła, jeśli chodzi o zapewnienie dzieciom zabawy.

Oprócz edukacji, zmaga się z wieloma skomplikowanymi problemami zdrowotnymi, które wywołują w nim frustrację, objawiającą się trudnymi zachowaniami.

Naprawdę wierzę, że każde zachowanie jest komunikacją i jest dość oczywiste, co myśli, kiedy rzuca we mnie kartkami i ołówkami i wychodzi z pokoju.

Jego wizyty lekarskie odbywają się teraz zdalnie w każdy możliwy sposób, ale oczywiście zostały ograniczone w czasie, gdy znajduje się w kryzysie.

W samym środku tego wszystkiego, w grudniu rozpoczęły się prace budowlane mające na celu dostosowanie naszego domu do potrzeb Jacoba.

Chociaż jest to niewątpliwie pozytywna rzecz, jest to również dodatkowa presja, aby mieć zespół robotników z dzieckiem, które nie lubi zmian lub nie rozumie, dlaczego ludzie "wszystko niszczą".

Choruję również na stwardnienie rozsiane i z różnych powodów zostałem sklasyfikowany jako "klinicznie wyjątkowo wrażliwy", co oznacza, że musimy ograniczyć, kto może wejść do domu, a także gdzie mogę zabrać dzieci.

Zdecydowaliśmy, że chodzenie do zatłoczonych parków zabaw jest dla mnie zbyt ryzykowne, więc mam ogromne poczucie winy, że dzieci tracą jeszcze więcej z powodu mojego własnego zdrowia.

Wszyscy staramy się radzić sobie jak najlepiej, ale wiem, że wielu z nas może odnieść się do uczucia bycia pod zbyt dużą presją.

Rodziny o specjalnych potrzebach mają dodatkową presję związaną z próbą zapewnienia bezpieczeństwa naszym małym ludziom przy ograniczonym wsparciu w czasie, gdy w rzeczywistości potrzeba go jeszcze więcej.

Złe samopoczucie dziecka może powodować poczucie osamotnienia, a Ty nie masz możliwości zwrócenia się o pomoc w normalny sposób.

Jacob zaczął mieć napady w nocy, co oznacza, że nie śpię dobrze i oglądam jego "kamerę szpiegowską", aby upewnić się, że widzę, jak oddycha.

To może być bardzo intensywne uczucie.

Myślę, że szczególnie teraz bardzo ważne jest, aby dbać o siebie, kiedy tylko masz na to szansę.

Mam doskonałe wsparcie ze strony mojego męża (który pracuje w domu) i mojej mamy, która jest naszą "bańką" domową, ponieważ również bardzo pomaga.

Nasza pozostała rodzina i przyjaciele wspierają nas w każdy możliwy sposób w ramach ograniczeń nałożonych na nas wszystkich przez COVID-19.

Właściwie to jeden z moich przyjaciół nominował nas do "pakietu ochronnego" artykułów spożywczych z niesamowitej lokalnej farmy i wygraliśmy (wraz z wieloma innymi bardzo zasłużonymi rodzinami)!!!

Jest tak wielu dobrych ludzi!

Mam nadzieję, że masz też dobre wsparcie, a jeśli nie, znajdź je.

Istnieje wiele organizacji charytatywnych, które nadal wspierają ludzi znajdujących się obecnie pod zbyt dużą presją, więc wykorzystaj wszelkie dostępne zasoby.

Bądź bezpieczny i pamiętaj, że to wszystko jest tymczasowe!