Frustracja jest.

Frustracja to bycie wyczerpanym przez cały dzień i niemożność zaśnięcia w nocy.

Frustracja goni za tym lekiem po raz trzeci, nie, czwarty w tym miesiącu.

Frustracja to spędzenie 3 godzin na pakowaniu, tylko po to, by zapomnieć o czymś istotnym.

Frustracja polega na tym, że desperacko pragniesz przerwy, ale kiedy ją dostajesz, czujesz się winny i nie możesz się zrelaksować.

Frustracja polega na próbie zachowania wiarygodności przy jednoczesnym powstrzymywaniu łez, aby nie wyglądać na osobę, która sobie nie radzi.

Frustracja polega na tym, że w końcu jestem gotowy do wyjścia, ale sygnał dźwiękowy nie ustaje.

Frustracja polega na tym, że w końcu znajdujesz idealne miejsce, a potem ktoś blokuje ci rampę.

Frustracja to próba odwrócenia wzroku dziecka od parku, w którym nie ma nic dla niego.

Frustracja to posiadanie wszystkich myśli, ale niemożność ujęcia ich w słowa.

Frustracja polega na tym, że wystarczy jeden miły głos, a sekretarka jest nieuprzejma i niepomocna.

Frustracja polega na tym, że wiesz, że znasz swoje dziecko najlepiej, ale spędzasz każdą chwilę dnia na zastanawianiu się nad sobą.

Frustracja polega na tym, że szanujemy opinie profesjonalistów, ale nie zawsze czujemy, że są one odwzajemniane.

Frustracja to oczekiwanie na pozwolenie na budowę, finansowanie, czy czyjeś "tak" lub "nie".

Frustracja to ciężka walka o wsparcie, które otrzymujesz, ale życie w strachu, że może ono zostać odebrane w mgnieniu oka.

Frustracja polega na znalezieniu odpowiednich leków, ale potem mają one wyniszczające skutki uboczne.

Frustracja to spojrzenie pełne litości lub osądu.

Frustracja to potrzeba ciszy, gdy świat wydaje się krzyczeć na ciebie.

Frustracja polega na tym, że są miliony toalet dla osób sprawnych, ale prawie nic dla tych, którzy nie są.

Frustracja wynika z tego, że pracujesz ciężej niż większość, a mimo to często jesteś postrzegany jako "rodzic pozostający w domu".

Frustracją jest dostosowanie się do wyższych kosztów utrzymania domu, ale brak możliwości zarobienia więcej niż 30 pensów za godzinę.

Frustracja polega na spędzaniu życia na przeglądaniu ulic w celu sprawdzenia, czy jakieś miejsce jest rzeczywiście dostępne, ponieważ czasami "jest tylko jeden krok" nie jest wystarczające.

Frustracja to niemożność uspokojenia dziecka i poczucie się jak najgorszy rodzic.

Frustracja polega na tym, że dziecko odczuwa ból i wie, że może to być jedna ze 100 rzeczy i musi przebrnąć przez listę domysłów.

Frustracja to niepewność. Nigdy nie można być samozadowolonym. Przyjęcie do szpitala może nastąpić w każdej chwili.

Frustracja wynika z tego, że tak wiele złych rzeczy dzieje się z dobrymi, niewinnymi ludźmi. Zwłaszcza w naszej społeczności SEN.

Frustracja to świadomość, że pieniądze mogłyby odmienić nasze życie dzięki sprzętowi i adaptacjom, ale wszystko to jest poza naszą kontrolą.

Frustracja nie jest rozumiana przez wszystkich, którzy nie są w naszej sytuacji.

Frustracja to konieczność odmawiania zaproszeniom, ale obawa, że pewnego dnia zaproszenia mogą się skończyć.

Frustracja jest, wiedząc, że ta lista mogłaby prawdopodobnie ciągnąć się w nieskończoność.

Akceptuję fakt, że frustracja jest nieuniknioną częścią życia. Czasami zastanawiam się, jak i dlaczego kiedykolwiek byłem sfrustrowany, zanim znalazłem się w życiu, które prowadzę teraz.

Często żałuję, że nie miałem takich problemów jak 10 lat temu.

Frustracja, choć nieunikniona i wyczerpująca, jest złem koniecznym. Pobudza nas do działania kolejnego dnia. Rozpala w nas ogień, który sprawia, że walczymy, wspieramy i troszczymy się.

To czyni mnie lepszą osobą.

Ostatnio czuję, że jestem najbardziej spokojny, a jednak kiedy ktoś zablokował naszą furgonetkę w parku w zeszłym tygodniu, miałem ochotę krzyczeć.

Zostawiłem notatkę na przedniej szybie. Napisałem to spokojnie, ale surowo. Nosiłem w sobie ten gniew przez wiele dni.

Dlaczego to zrobili? Dlaczego zaparkowali nielegalnie? Czy nie widzą ponad 10 naklejek z tyłu naszej furgonetki?

Te mikro irytacje mogą się kumulować i przybierać na sile, powodując rozgoryczenie i wściekłość... ale opiekunowie nie zawsze mają emocjonalne i fizyczne zasoby, aby utrzymać ten poziom frustracji.

Czuję, że z biegiem lat stałem się znacznie bardziej odporny i ostrożniejszy w tym, jak wybieram swoje bitwy.

Niektórych bitew nie da się wygrać.

Nadal uważam, że powinny być znacznie surowsze grzywny i monitorowanie osób nadużywających zatok dla niepełnosprawnych, podwójnych żółtych linii itp.

Wiem, że moje uczucia podziela wielu innych członków społeczności i chociaż robimy, co w naszej mocy, czasami świat jest po prostu ignorancki i niesprawiedliwy.

Chciałbym wierzyć w karmę i mieć nadzieję, że pewnego dnia ci ludzie dostaną nauczkę, przez którą pożałują swoich samolubnych działań.

Ale do tego czasu kawa, drzemki tam, gdzie to możliwe i przytulanie się do mojej słodkiej dziewczynki, która sprawia, że wszystko to jest tego warte.