Mam nadzieję, że ona wie

Każdego ranka patrzę, jak moja córka śpi spokojnie przez chwilę, po czym delikatnie ją budzę.

W ciszy i spokoju wczesnego dnia obserwuję jej anielską twarz i oczekuję radosnego, sennego uśmiechu, który wkrótce się na niej pojawi. Z niecierpliwością czekam na machnięcie jej malutkiej rączki, by powiedzieć "cześć".

Te chwile są cenne i są absolutną atrakcją mojego dnia.

Dziś rano, zanim pochyliłem się, by pocałować ją w czoło, w mojej głowie pojawiło się mnóstwo myśli. Jest tak wiele rzeczy, że nagle zastanawiam się, czy ona naprawdę wie i rozumie, jako niewerbalna trzynastolatka ze złożoną niepełnosprawnością.

Miłość to język, który często nie wymaga słów.

Nasza rodzina stała się dobrze zorientowana w tej metodzie komunikacji. Przygotowując się do wybudzenia jej ze słodkiego snu, mam nadzieję, że w każdej sekundzie dnia wie, jak bardzo jest kochana.

Mam nadzieję, że wie, że dopóki mam oddech w płucach, będę tam każdego ranka. Będę gotów podnieść ją z bezpiecznego łóżka i nieść, dopóki moje ciało mnie nie zawiedzie.

Mam nadzieję, że wie, że nawet gdy głośno narzekam na ból pleców lub zmęczenie, to nadal jest to dla mnie zaszczyt i przywilej, że mogę się nią opiekować.

Mam nadzieję, że kiedy podrzucam ją do szkoły, wie, że zawsze modlę się o bezpieczny, szczęśliwy i idealny dzień dla niej. Mam nadzieję, że w każdej sekundzie, którą tam spędzi, będzie znała tylko integrację i życzliwość. Mam nadzieję, że wie, że zawsze wrócę pod koniec dnia, by spotkać się z nią z otwartymi ramionami.

Mam nadzieję, że wie, że poważnie traktuję swoją rolę Mamy Niedźwiedzia i zawsze będę zabiegać o to, by miała wszystko , czego potrzebuje. Będę konsekwentnie walczyć o miejsce przy stole dla niej.

Nie będzie musiała stawiać czoła niczemu sama.

Mam nadzieję, że wie, jak serce jej taty zamienia się w kałużę za każdym razem, gdy chwyta go za szyję i przyciąga do siebie. Jak sprawia, że jej starszy brat jest dumny, gdy próbuje uścisnąć jego dłoń lub przybić mu piątkę.

Mam nadzieję, że wie, że jej żywa i głupia osobowość, z wystarczającą ilością uporu, dobrze jej służy.

Mam nadzieję, że wie, jak odważna i silna jest. Oby wiedziała, że jest tego warta i że jest wystarczająca.

Kiedy zaczyna się budzić, a jej dzień wkrótce się zacznie, mam nadzieję, że wie, jak sprawia, że wszyscy staramy się być lepszymi ludźmi; wydobywa z nas to, co najlepsze. Mam nadzieję, że wie, jak czyni świat jaśniejszym miejscem, po prostu będąc w nim.